چه چیزی باعث سرطان می شود؟

چه چیزی باعث سرطان می شود؟

درمان های سرطان

هیچ دلیل واحدی برای سرطان وجود ندارد. دانشمندان معتقدند که اثر متقابل بسیاری از عوامل با هم است که باعث ایجاد سرطان می شود. عوامل دخیل ممکن است ویژگی های ژنتیکی، محیطی یا ساختاری فرد باشد.

تشخیص، درمان و پیش آگهی سرطان های دوران کودکی با سرطان های بزرگسالان متفاوت است. تفاوت های اصلی میزان بقا و علت سرطان است. نرخ بقای پنج ساله کلی برای سرطان دوران کودکی حدود 80٪ است، در حالی که در سرطان های بزرگسالان نرخ بقا 68٪ است. تصور می‌شود که این تفاوت به این دلیل است که سرطان دوران کودکی بیشتر به درمان پاسخ می‌دهد و کودک می‌تواند درمان تهاجمی‌تری را تحمل کند.

سرطان های دوران کودکی اغلب در سلول های بنیادی رخ می دهند یا شروع می شوند، سلول های ساده ای که قادر به تولید انواع دیگر سلول های تخصصی مورد نیاز بدن هستند. تغییر یا جهش سلولی پراکنده (به طور تصادفی) معمولاً چیزی است که باعث سرطان دوران کودکی می شود. در بزرگسالان، نوع سلولی که سرطانی می شود، معمولاً یک سلول اپیتلیال است. سلول های اپیتلیال حفره بدن را می پوشانند و سطح بدن را می پوشانند. سرطان در اثر مواجهه محیطی با این سلول ها در طول زمان ایجاد می شود. به همین دلیل گاهی اوقات سرطان های بالغ را اکتسابی می نامند.

دکتر فرزانه نیکوبین ، متخصص رادیوانکولوژی اصفهان ، هورمون درمانی ، پرتو درمانی و شیمی درمانی در اصفهان می باشند که با استفاده از این تکنیک های مدرن و روز دنیا میتوانند انواع سرطان را درمان و از پیشرفت آن جلوگیری کنند.

عوامل خطر سرطان

همانطور که گفته شد، برخی از سرطان ها، به ویژه در بزرگسالان، با مواجهه های مکرر یا عوامل خطر مرتبط هستند. عامل خطر هر چیزی است که ممکن است احتمال ابتلای فرد به بیماری را افزایش دهد. یک عامل خطر لزوماً باعث بیماری نمی شود، اما ممکن است بدن را در برابر آن کمتر مقاوم کند.

عوامل خطر و مکانیسم های زیر به عنوان کمک کننده به سرطان پیشنهاد شده است:

عوامل سبک زندگی سیگار کشیدن، رژیم غذایی پرچرب و کار با مواد شیمیایی سمی نمونه‌هایی از انتخاب‌های سبک زندگی هستند که ممکن است عوامل خطر برای برخی سرطان‌های بزرگسالان باشند. با این حال، اکثر کودکان مبتلا به سرطان برای مدت طولانی در معرض این عوامل سبک زندگی قرار نگرفته اند.

سابقه خانوادگی، وراثت و ژنتیک ممکن است نقش مهمی در برخی از سرطان های دوران کودکی داشته باشد. ممکن است سرطان با اشکال مختلف بیش از یک بار در یک خانواده وجود داشته باشد.

در این شرایط مشخص نیست که این بیماری به دلیل جهش ژنتیکی، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی در نزدیکی محل سکونت خانواده، ترکیبی از این عوامل یا صرفاً تصادفی ایجاد می شود.

برخی از اختلالات ژنتیکی به عنوان مثال، سندرم Wiskott-Aldrich و Beckwith-Wiedemann سیستم ایمنی را تغییر می دهند.

سیستم ایمنی سیستم پیچیده ای است که برای محافظت از بدن ما در برابر عفونت و بیماری عمل می کند. مغز استخوان سلول هایی را تولید می کند که بعدا بالغ می شوند و به عنوان بخشی از سیستم ایمنی عمل می کنند.

یک نظریه نشان می‌دهد که سلول‌های مغز استخوان، سلول‌های بنیادی، آسیب دیده یا معیوب می‌شوند، بنابراین وقتی برای تولید سلول‌های بیشتری تکثیر می‌شوند، سلول‌های غیرطبیعی یا سلول‌های سرطانی می‌سازند.

علت نقص در سلول های بنیادی می تواند به یک نقص ژنتیکی ارثی یا قرار گرفتن در معرض یک ویروس یا سم مربوط باشد.

قرار گرفتن در معرض ویروس های خاص. ویروس اپشتین بار و اچ‌آی‌وی، ویروسی که باعث ایدز می‌شود، با افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان‌های دوران کودکی مانند هوچکین و لنفوم غیر هوچکین مرتبط است. احتمالاً ویروس به طریقی یک سلول را تغییر می دهد.

آن سلول سپس یک سلول تغییر یافته را بازتولید می کند و در نهایت، این تغییرات به سلول سرطانی تبدیل می شود که سلول های سرطانی بیشتری را تولید می کند.

مواجهه های زیست محیطی آفت کش ها، کودها و خطوط برق برای ارتباط مستقیم با سرطان های دوران کودکی مورد تحقیق قرار گرفته اند. شواهدی مبنی بر بروز سرطان در میان کودکان غیر خویشاوند در محله‌ها و/یا شهرها وجود دارد.

اینکه قرار گرفتن در معرض این عوامل در دوران بارداری یا نوزادی باعث ایجاد سرطان می شود یا اینکه تصادفی است، ناشناخته است.

برخی از اشکال شیمی درمانی و پرتودرمانی با دوز بالا. در برخی موارد، کودکانی که در معرض این عوامل قرار گرفته‌اند ممکن است در اواخر زندگی به بدخیمی دوم مبتلا شوند. این عوامل ضد سرطان قوی می توانند سلول ها و/یا سیستم ایمنی را تغییر دهند. بدخیمی دوم سرطانی است که در نتیجه درمان سرطان دیگری ظاهر می شود.

علل سرطان گوش چیست؟

چگونه ژن ها بر رشد سرطان تاثیر می گذارند؟

کشف انواع خاصی از ژن‌هایی که به سرطان کمک می‌کنند، پیشرفت بسیار مهمی برای تحقیقات سرطان بوده است. بیش از 90 درصد سرطان ها دارای نوعی تغییر ژنتیکی هستند. برخی از این تغییرات ارثی هستند، در حالی که برخی دیگر به صورت پراکنده هستند، به این معنی که به طور تصادفی یا در اثر قرار گرفتن در معرض محیطی (معمولاً در طی چندین سال) رخ می دهند.

برای دریافت نوبت اینترنتی و تسریع در نوبت اینجا را کلیک کنید.

انواع ژن های سرطانی

سه نوع اصلی ژن وجود دارد که می‌توانند بر رشد سلولی تأثیر بگذارند و در انواع خاصی از سرطان‌ها تغییر می‌کنند (جهش می‌یابند) از جمله موارد زیر:

انکوژن ها:

این ژن ها رشد طبیعی سلول ها را تنظیم می کنند. دانشمندان معمولاً انکوژن ها را شبیه به یک “سوئیچ” سرطانی توصیف می کنند که اکثر افراد در بدن خود دارند. چه چیزی «سوئیچ را برمی‌گرداند» تا این انکوژن‌ها ناگهان قادر به کنترل رشد طبیعی سلول‌ها نباشند و به سلول‌های سرطانی غیرطبیعی اجازه رشد بدهند، ناشناخته است.

ژن‌های سرکوب‌کننده تومور:

این ژن‌ها قادر به تشخیص رشد و تولید مثل غیرطبیعی سلول‌های آسیب‌دیده یا سلول‌های سرطانی هستند و می‌توانند تولیدمثل آن‌ها را تا رفع نقص قطع کنند. اما اگر ژن های سرکوبگر تومور جهش یافته باشند و به درستی عمل نکنند، ممکن است رشد تومور رخ دهد.

ژن‌های ترمیم‌کننده عدم تطابق:

این ژن‌ها به تشخیص خطاها هنگام کپی‌برداری DNA برای ساختن یک سلول جدید کمک می‌کنند. اگر DNA کاملاً “تطابق” نداشته باشد، این ژن ها عدم تطابق را ترمیم کرده و خطا را تصحیح می کنند. با این حال، اگر این ژن ها به درستی کار نکنند، خطاهای موجود در DNA می تواند به سلول های جدید منتقل شود و باعث آسیب آنها شود.

معمولاً تعداد سلول ها در هر یک از بافت های بدن ما به شدت کنترل می شود تا سلول های جدید برای رشد و تکامل طبیعی و همچنین جایگزین سلول های در حال مرگ ساخته شوند. در نهایت، سرطان از دست دادن این تعادل به دلیل تغییرات ژنتیکی است که “تعادل” را به نفع رشد بیش از حد سلول ها تغییر می دهد.

در صورت داشتن سوال یا برای راهنمایی بیشتر و همچنین رزرو نوبت با ما تماس بگیرید.